چهره مرد هنرمند در جواني: نوستالژي ترانه خياباني با فرهاد مِهراد (۲۹ دی ۱۳۲۲ - ۹ شهریور ۱۳۸۱ در پاریس) فرهاد از خوانندگان راک ایرانی بود و نخستین آلبوم راک اند رول ایران را منتشر کرد. او به عنوان یکی از سیاسیترین خوانندگان ایران شناخته میشود. فرهاد در اوایل دهه ۱۳۵۰ شعرهایی با مضامین سیاسی میخواند. مدتی زندانی سیاسی بود. فرهاد بعداً از انقلابیون شد و در زمستان ۱۳۵۷ ترانه انقلابی «وحدت» را خواند، اما پس از انقلاب تا سال ۱۳۷۲ از ادامه کار منع شد.
نقطه تمايز فرهاد از دیگر همدورههایش ، ترانههای پوچگرا و فرهنگ خیابانی است که در موسیقی او متبلور شدهاست. این عناصر در ترانه مشهور «کودکانه» بیش از پیش نمود دارد.
پس از بازگشت به ایران، اولین اجرای موسیقی خود را در هتل ریمبو در خیابان ایرانشهر تهران اجرا کرد. سپس به اجرای برنامه در رستوران کوچینی ادامه داد و در آنجا به فرهاد بلککَتس مشهور شد. در این دوران به خواندن آوازهایی از گروههای معروف موسیقی آن زمان از جمله بیتلها، الویس پریسلی، و ری چارلز میپرداخت. در همین دوره ترانهٔ «اگه یه جو شانس داشتیم» را برای دوبلهٔ فیلم بانوی زیبای من خواند که در فیلم استفاده شد.
Farhad Mehrad , (January 20, 1944 – August 31, 2002) widely known in Iran as Farhad was an award winning Persian rock singer, songwriter, guitarist, pianist and icon.[verification needed] He rose to prominence among Iranian rock and folk musicians before the Iranian Revolution, but after the revolution he was banned from singing for several years. His first concert after the Iranian Revolution was held in 1993. In 1967 Sometime later after Shahbal and Farhad met, Farhad joined the Black Cats (band) as a vocalist, the guitar player and the piano player. The Black Cats members were Shahbal Shabpareh (percussion), Shahram Shabpareh (guitar), Hassan Shamaizadeh (saxophone), Homayoun Khajehnouri (guitar), and Manouchehr Eslami (trumpet). The band started playing in the Couchini Club.
No comments:
Post a Comment