زنده یاد، خانم مولود عاطفي
شادروان خانم مولود عاطفي، مجري و
قصهگوي برنامه كودك راديو و تلويزيون دهه چهل و پنجاه. ايشان هم حق زيادي به گردن
ما بچههاي پريروز دارند.
زندگينامه ايشان را در ادامه مطلب بخوانيد:
زنده یاد، خانم مولود عاطفي
مولود عاطفی (ایزدی) در سال ۱۳۰۷ در همدان به دنیا آمد و خیلی زود
همراه خانواده راهی تهران شد. علاقه و توانایی او در اجرای کوتاه و بلند برای جمع،
از همان کودکی آشکار بود و در نهایت نیز او را راهی مدرسهٔ تربیت معلم تهران
ساخت.
مولود درست در آخرین روزهای آخرین سال تحصیلات عالی خود در این مرکز، به دنبال فراخوانی مبنی بر اعلام نیاز رادیو ایران به گویندهٔ دائمی زن، در آزمون سراسری این سازمان شرکت کرد و با کسب نتیجهای درخشان به احراز این سمت نائل شد.
مولود عاطفی طی سالیان متمادی گویندهٔ اصلی برنامههای رادیو ایران بود و شامگاه هر یکشنبه برنامهٔ ویژهای را تحت عنوان «با آثار جاویدان ادبیات جهان آشنا شوید»، در نهایت تسلط و زیبایی اجرا میکرد. او از معدود گویندگانی بود که خیلی زود توانست به بخش خبر رادیو راه یابد و به خواندن خبر بپردازد.
شاهکار اصلی این بانوی فرهیخته و خوشآوا اما، قصه گفتن برای بچهها بود که تنها اندکی پس از پیوستنش به رادیو آغاز شد و به سرعت پا گرفت، رشد کرد و طرفداران بسیار یافت. به دنبال این موفقیت، در سال ۱۳۳۹ دعوت رسمی یک سازمان فرهنگی آمریکایی او را برای مدت سه ماه به خاک آمریکا کشانید و زمینهٔ مطالعه و تحقیق در زمینهٔ داستانهای کودکان و نوجوانان را در سطحی جهانی پیش رویش باز کرد.
او که رفته رفته به شیوههای مختلف قصه نویسی برای کودکان و نوجوانان تسلط بیشتری مییافت، به نقاط مختلف ایران سفر میکرد و بخشهای مخصوص کتابخوانی کودکان و نوجوانان را در کتابخانهٔ اصلی هر شهر دائر مینمود.
به دنبال تلاش پیگیر او در این راستا بود که تلویزیون ملی ایران مسئولیت اجرای برنامهٔ روزانهای در همین زمینه را به دستهای توانای او سپرد و اینچنین شد که مولود عاطفی، با شخصیت جذاب، صدای دلنشین، وقار و متانت کمنظیرش قلب همهٔ اعضای خانوادههای ایرانی را تسخیر کرد. او نخستین بانوی قصهگوی کودکان و نوجوانان ایران بود.
مولود عاطفی در سال ۱۳۵۷ ایران را ترک کرد و به تنها فرزندش – بهمن - در آمریکا پیوست. فعالیت های گستردهٔ فرهنگی او در خارج از کشور نیز همچنان ادامه یافت.
خانم عاطفی در عصر جمعه 29 شهريور سال ۱۳۸۱ در سن 75 سالگي به دلیل ابتلا به سرطان و به دنبال آن آلزایمر در یک فراموشی چشمگیر، بی آنکه خاطرهای از آن همه زیبایی آفرینی به یاد داشته باشد، پس از ۱۰ روز بیهوشی، باهمهٔ کودکان و نوجوانان ایران زمین وداع گفت و به دامان خاک غربت سپرده شد. روحش شاد
مولود درست در آخرین روزهای آخرین سال تحصیلات عالی خود در این مرکز، به دنبال فراخوانی مبنی بر اعلام نیاز رادیو ایران به گویندهٔ دائمی زن، در آزمون سراسری این سازمان شرکت کرد و با کسب نتیجهای درخشان به احراز این سمت نائل شد.
مولود عاطفی طی سالیان متمادی گویندهٔ اصلی برنامههای رادیو ایران بود و شامگاه هر یکشنبه برنامهٔ ویژهای را تحت عنوان «با آثار جاویدان ادبیات جهان آشنا شوید»، در نهایت تسلط و زیبایی اجرا میکرد. او از معدود گویندگانی بود که خیلی زود توانست به بخش خبر رادیو راه یابد و به خواندن خبر بپردازد.
شاهکار اصلی این بانوی فرهیخته و خوشآوا اما، قصه گفتن برای بچهها بود که تنها اندکی پس از پیوستنش به رادیو آغاز شد و به سرعت پا گرفت، رشد کرد و طرفداران بسیار یافت. به دنبال این موفقیت، در سال ۱۳۳۹ دعوت رسمی یک سازمان فرهنگی آمریکایی او را برای مدت سه ماه به خاک آمریکا کشانید و زمینهٔ مطالعه و تحقیق در زمینهٔ داستانهای کودکان و نوجوانان را در سطحی جهانی پیش رویش باز کرد.
او که رفته رفته به شیوههای مختلف قصه نویسی برای کودکان و نوجوانان تسلط بیشتری مییافت، به نقاط مختلف ایران سفر میکرد و بخشهای مخصوص کتابخوانی کودکان و نوجوانان را در کتابخانهٔ اصلی هر شهر دائر مینمود.
به دنبال تلاش پیگیر او در این راستا بود که تلویزیون ملی ایران مسئولیت اجرای برنامهٔ روزانهای در همین زمینه را به دستهای توانای او سپرد و اینچنین شد که مولود عاطفی، با شخصیت جذاب، صدای دلنشین، وقار و متانت کمنظیرش قلب همهٔ اعضای خانوادههای ایرانی را تسخیر کرد. او نخستین بانوی قصهگوی کودکان و نوجوانان ایران بود.
مولود عاطفی در سال ۱۳۵۷ ایران را ترک کرد و به تنها فرزندش – بهمن - در آمریکا پیوست. فعالیت های گستردهٔ فرهنگی او در خارج از کشور نیز همچنان ادامه یافت.
خانم عاطفی در عصر جمعه 29 شهريور سال ۱۳۸۱ در سن 75 سالگي به دلیل ابتلا به سرطان و به دنبال آن آلزایمر در یک فراموشی چشمگیر، بی آنکه خاطرهای از آن همه زیبایی آفرینی به یاد داشته باشد، پس از ۱۰ روز بیهوشی، باهمهٔ کودکان و نوجوانان ایران زمین وداع گفت و به دامان خاک غربت سپرده شد. روحش شاد
No comments:
Post a Comment